به راستی که هر دو روبه سوی قبله اند ، اما این کجا و آن کجا؟

این در حال سجود و عبادت خالق و آفریدگار جهان ...

آن در حال گناه و معصیت و پیروی از شیطان ...

این در حال بندگی خــدا ...

آن در حال بندگی شیطان ...

این در حال پرداختن به روح و روان معنوی ...

آن در حال پرداختن به جسم و دنیای مادی ...

این در حال کاشت بذر و پرورش درخت ...

آن در حال کندن گل و بوته ها و پرورش آفت ...

این در حال ساخت بنا ...

آن در حال تخریب بنا ...

این در حال اتصال به خدا ...

آن در حال انفصال از خدا ...

این نــــمـاز  [نــه + مـاز = پیچ و خم ندارد] ...

آن  بــــمـاز  [بــه + مـاز = پیچ و خم دارد] ...

عاقبتِ این ، ورود به بهشت و روبه رویی با خدا ...

عاقبتِ آن  ، ورود به جهنم و روبه رویی با شیطان ...

و همانا وعده ی خداوند حق است ،

و وعده ی شیطان ناحق ...

[ هر دو رو به سوی قبله اند ... ]

[ این نمازگزار بود و آن ماهواره !  ]

[ اما این کجا و آن کجا ؟ ]

سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم،

تا ذره ذره وجودم را به معراج نگاهت پرواز دهم،

می ایستم به قامت، در برابرت تا عظمتت را سپاس گویم،

به رکوع می روم تا بزرگی ات را به یاد بیاورم،

و به سجده می افتم، تا بر بندگی ام مُهر عشق بزنم ... ؛

چه آرامش پایان ناپذیری در نگاه توست ؟!

چه لحظه های مهرافروزی در ذکر یادت !

پروردگارا !

دستان دعایم را ، به عرش الهیت برسان ،

دلم را به حلاوت دوستیت ،

و چشمان باران زده ام را به دیدارت، نورانی گردان.

و نوشتم:

پروردگارا!

دستم را آنچنان قوی گردان تا بتوانم نوشته هایم را در عالم مجازی نشر دهم و نعمتِ عبادتِ مخلصانه ات را تبلیغ ... .